Gili Air- 2e x Padangbai- Ubud en Seminyak

Jaja, lieve leesbuiskindertjes daar zijn we weer met een nieuw avontuur! Er is weer een hoop gebeurd, dus snaveltjes toe, oogjes en oren wijd open want hier gaat het komen....

Zoals jullie weten zaten we in Pandangbai en gingen ons klaar maken om naar de Gili's te gaan. Onze tassen hadden we de avond van te voren al ingepakt zodat we 's ochtends op ons gemakje een heerlijk ontbijtje konden doen bij Topiinn. Sorry Glenn, Teun was er niet...! De fastboat naar Gili Air (zoals we voorlicht zijn door Mr. Nyoman a.k.a. Mr. Naaioman) zou om 8:30 vertrekken dus hadden we ruim de tijd. De overtocht zou ongeveer 1,5 uur duren. Hoe dichter we bij de Gili's kwamen, hoe meer het zonnetje was gaan schijnen... Zou er dan echt een tropische verassing op ons wachten?! We maakten eerst een stop in de haven van Lombok, wederom om een kleine aanlegsteiger, de nieuwe passagiers moesten met tas en al door het water in de boot klimmen... Best een grappig gezicht.... De volgende stop zou Gili Trawangan zijn, daar aangekomen waren we blij dat we voor Gili Air hadden gekozen... Wat enorm veel toeristen daar! Vol goede moed bleven wij op de boot zitten....als enige... We dachten bij ons zelf: " Lekker rustig op Gili Air" maar niets bleek minder waar... De boot zou niet verder varen dan het eiland waar we zojuist aangelegd hadden... Wat nu???? Zwemmen??? Bedankt Mr Naaioman!!!! Het is niet ver, maar net te ver, met een backpack op je rug... Na wat informatie ingewonnen te hebben, bleek er een public boot te gaan om 16:00 uur....WTF!!! Het was pas 11:00 uur!!!!!!!!! Omdat moment werd wederom onze gebeden verhoord ..."MONDIEU" er kwam er een fransman naar ons toe gelopen  die ons benaderde om een privebootje samen met hem, zijn vrouw en 2 andere dames te delen, goeie deal! Na een kleine 30 minuten varen kwamen we dan eindelijk aan bij de tropische verassing... Een flinke plensbui die ander halve dag duurde.... maar het eiland oogde bij de eerste aanblik al zoooooo rustig... Geen auto of scooter te bekennen!! Tja, het eiland is ook zo klein, je loopt het rond in een uurtje... Met paard en wagen zijn we naar ons hotel gebracht. Na ruim een dag regen begon het zonnetje heerlijk te schijnen en zijn we meteen gestrekt gegaan op het mooie witte strandje met uitzicht zo ver als je maar kan kijken op niet anders dan een azur blauwe zee. Later die dag zijn we eens rond gaan kijken wat er allemaal te doen was op het eiland... De bijnaam van dit eiland is Lazy Island, je raadt het al: relaxen, snorkelen en duiken, verder is er niks te doen... We besloten om te gaan duiken, Pulau Weh heeft ons inmiddels verslaafd gemaakt aan de onderwaterwereld. De eerste duik hebben we gemaakt op de divesite genaamd " Sharkpoint" waar we uiteraard black tip sharks, schildpadden, nemo's, morene's, zeeslangen en nog veel meer hebben gezien!! Het koraal was hier jammer genoeg niet zo mooi en kleurrijk... Tot de jaren 90 visten de mensen hier met dynamiet waardoor het koraal is opgeblazen... Hoe bedoel je Lazy Island? Zo drijven de vissen vanzelf naar boven! Op de tweede duik zijn we naar " Manta-point" gegaan... In de hoop een reuze manta te spotten... toen we aankwamen bleek er 1 in de buurt te zijn...!!!! Wij snel het water in en op zoek gegaan naar onze grote vriend... maar helaas, het visje was al gezwommen.... Dan maar op zoek naar andere prachtige dieren uit de diepe zee... Zo belandden we ineens tussen 5 White tip Sharks... " schattige visjes" van maar liefst 1,5/ 2 meter!!!! Maar goed dat we de regels van binnen en buiten kenden...rule nr 1: BLIJVEN ADEMEN!!!, rule nr 2: Stil op de bodem blijven zitten tot de haaien geen interesse meer tonen..... Ze begonnen om ons heen te cirkelen in de hoop in ons een lekker snackje te kunnen vinden.... F*cking spannend!!! Maar gelukkig bleken ze ons niet lekker genoeg te vinden en taaiden af en konden wij verder op ondekkingstocht. Het koraal was hier een stuk kleurrijker dan op onze eerste duik. Wederom een waanzinnige ervaring. We zijn precies 1 week op Gili air gebleven en hebben de rest van de dagen gegeten, gedronken en geslapen...lekker "lazy" dus...

Toen weer met de boot terug naar Pandangbai waar onze grote vriend Mr Naaioman ons stond op te wachten om ons een toertje door de strot te duwen....Omdat we bij hem een goede prijs hadden gekregen voor de boot tickets hadden we belooft bij hem een toertje te boeken bij terugkomst in Padangbai.....We hadden wel een idee van wat we wilden bezoeken en wat we ervoor uit wilden geven...Mr Naaioman had een hele slechte nacht achter de rug en kwam met prijzen waarvan je dacht dat je met een prive helicopter heel indonesie zou kunnen bezoeken inclusief lunch....IN YOUR DREAMS MR NAAIOMAN!!!! Dit verhaal ging natuurlijk niet door en zijn we gaan informeren bij de buurman. De buurman had blijkbaar beter geslapen dan Mr Naaioman en kwam met een redelijk goed aanbod, dit kwam ook door onze scherpe onderhandelings vaardigheden!!! Wij tevreden naar ons hotel en klaarmaken voor de dag van morgen. Dezelfde avond nog een Bintang-etje (biertje) gedronken voor ons harde werken. Vol goede moet opgestaan en wachten op onze prive chauffer met auto...we gingen als eerst naar de Besaki tempel de grootste Hindoe tempel van Bali een heilige plek dus!!!! Bij aankomst werd er verteld dat je een gids nodig had om de tempel in te mogen en anders je er alleen omheen mocht lopen, voor de gids moest natuurlijk betaald worden. Na een gids toegewezen te hebben gekregen konden we eindelijk de tempel bezoeken....De tempel was erg mooi en indrukwekkend maar al gauw bleek dat we helemaal geen gids nodig hadden. Je kon gewoon de tempel in en rondlopen zolang je maar wilde. De gids was er alleen maar bij om geld uit je zakken te kloppen onder het mom van het Hindoeisme en het onderhoud van de tempel werd werkelijk voor elk wissewasje geld gevraagd....Wij kregen het idee dat het helemaal niet om het Hindoeisme bleek te gaan maar om een commerciele zakkenvullerij!!! Tot overmaat van ramp vroeg de gids ook nog om een fooitje voor zich zelf...We kregen spontaan last van blindoeisme en hadden hier natuurlijk helemaal geen trek in....Met gierende banden naar Lake Batur...ook geen succes!!! Om binnen een straal van 5 km te komen moest je wederom betalen met het slogan "YOU LOOK, YOU PAY"....oh ja joh, LOOK AT MY BIG FINGER!!!! Je hoeft toch ook niet te betalen om naar het IJselmeer te kijken, mafkees..... Rechts omkeren en volgas terug naar Padangbai!!! Wat een teleurstelling was deze dag!!! Gauw maar weer onze tassen inpakken en klaarmaken om richting Ubud te gaan.......

Wat enorm leuk stadje is dit je kan voor weinig geld een leuke slaapplek vinden en je te goed doen aan alle kunst en cultuur wat Ubud te bieden heeft. We hebben hier dus lekker geshopt en een heerlijke massage genomen, om de volgende dag als herboren naar Seminyak te gaan met een private car. We hebben onze onderhandelings skills weer van zich laten spreken en hadden een goede prijs afgesproken met Gusti die ons voor ons hotel in Seminyak zou afzetten voor 130.000 IDR (10 eu) De volgende ochtend werden we keurig opgehaald bij ons hotel door de broer van Gusti op het eerste oog een vriendelijk vent leek. We waren nog niet vertrokken en hij begon over de prijs te ouwehoeren!! Wij Gusti gebeld en hem aan onze afspraak herinnerd die hij met ons had gemaakt. Blijkbaar heeft Gusti tegen de chauffeur gezegd dat hij z'n smoel moest houden en ons als de sodemieter naar ons hotel moest brengen.....Dit nam de chauffeur erg letterlijk op, hij heeft de hele weg geen woord gezegd....Aangekomen in Seminyak wilde hij ons in het centrum afgooien..."Is it ok if i drop you here?" Eeeeh NEE!!! We have an agreemand that you drop us at the hotel....Nog geen 5  minuten later...."I drop you here,ok?" Eeeeeh NEE!!! You drop us at the hotel.........Hij vroeg om het adres en begon te zeiken dat het veelste ver weg was!!! Wat een varken...het bleek nog geen 5 min verder te zijn....Afgezet bij ons hotel hebben we de man vriendelijk uitgezwaait en zonder fooi z'n weg laten vervolgen.....Wij denken dat Gusti en zijn broer in echtscheiding liggen, haha...niet ons probleem!! Wij zijn aangekomen op onze laatste bestemming: Villa Lumbung!!!!!

Dit zijn de laatste drie dagen van onze reis en zullen met veel plezier terug kijken op onze ervaringen. We willen de hartelijke groeten doen aan MR Naaioman, de man die ons als enige op onze reis een oor heeft kunnen aannaaien...VAN HARTE GEFELICITEERD!!! en bedankt!!!! Er wacht nu alleen nog een reis van 16 uur terug naar NL waar we nog 1 verhaaltje zullen schrijven en tevens wat foto's op de site zetten.

Het avontuur zit er bijna op lieve leesbuis kindertjes maar hou je mail in de gaten voor het laatste avontuur van Ray en An Doing Asia, because you never know what can happen in the last 3 days.........

Voor nu Selamat Malam.....(welterusten)

Dikke kus Ray en An